tel. 690 519 875

Kancelaria Radcy Prawnego

Jarosław Baraniak

Umowa kredytu frankowego zawarta z BGŻ S.A.

Zgodnie z treścią umowy kredytu mieszkaniowego spłata kredytu miała następować w złotych, w formie obciążenia w terminach płatności należną kwotą kapitału i odsetek konta osobistego (wskazanego w umowie) do wysokości wolnych środków na tym koncie, na podstawie pisemnej dyspozycji kredytobiorcy. Uruchomienie i wykorzystanie kredytu nastąpiło jednorazowo w formie przekazania środków wyrażonych w polskich złotych, przy jednoczesnym przeliczeniu kwoty kredytu według kursu kupna dewiz dla CHF zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu.

Argumentacja prawna kancelarii

Argumentacja przedstawiona w pozwie odnosiła się m.in. do tego, iż udzielony kredyt nie był kredytem walutowym, ponieważ, mimo jego udzielenia w walucie obcej, nie został on wypłacony w tej walucie. Posłużenie się w umowie walutą obcą służyło jedynie zastosowaniu - właśnie w postaci waluty obcej - innego niż pieniądz miernika wartości, a nie transferu waluty obcej do kredytobiorcy i spełnianiu świadczeń w tejże walucie. Postanowienia przedmiotowej umowy nie dawały podstaw do żądania kredytobiorcy wypłaty kredytu, a kredytodawcy do jego spłaty w walucie obcej. Tymczasem kredyt walutowy, to kredyt, który co do zasady daje kredytobiorcy możliwość domagania się wypłaty kredytu i jego spłaty w walucie kredytu. 

Kredyt frankowy "pozornie walutowy"

W wykonaniu przez bank umowy o kredyt nie dochodziło do zakupu przez bank od kredytobiorcy waluty przy uruchamianiu kredytu, ani zakupu tej waluty przez kredytobiorcę od banku przy jego spłacie w złotówkach. To oczywiste, gdy się zważy, że bank nie posiadał waluty obcej, ani nie zobowiązał się w umowie do jej udostępnienia kredytobiorcy. Bank nie miał zatem czego odkupić. Zaś przy spłacie kredytu kredytobiorca nie musiał kupić waluty od banku, gdyż waluta obca jest tylko miernikiem jego długu, a nie rzeczywistym zobowiązaniem. Oznacza to, że wszelkie operacje wykonywane były jedynie „na papierze”, dla celów księgowych, natomiast do faktycznego transferu wartości dewizowych w którąkolwiek stronę nie dochodzi

Klauzule niedozwolone w umowie kredytu 

Dodatkowo umowa kredytu, zawierała w swojej treści postanowienia uznanych za niedozwolone. Za klauzule abuzywne uznano postanowienia umowne zawarte w § 37 ust. 1 Regulaminu kredytu oraz § 37 ust. 2 Regulaminu kredytu w zw. z § 4 ust. 1 zd. 2 umowy kredytu, które przewidywały, że kredyt jest uruchamiany w złotych przy zastosowaniu kursu kupna waluty obowiązującego w banku w dniu wypłaty oraz że kredytu podlega spłacie w złotych przy zastosowaniu kursu sprzedaży waluty obowiązującego w banku w chwili spłaty.

Rozstrzygnięcie sądu

Sąd w pełni podzielił argumentacja zawartą w pozwie, dotyczące abuzywności klauzul oraz w konsekwencji nieważności umowy. Pozew w sprawie wpłynął do Sądu w sierpniu 2021 roku, co oznacza, że sprawa w I instancji trwała rok. Wyrok jest nieprawomocny. Wyrok wydała sędzia Dagmara Kos. 

Podane dane osobowe przetwarzane będą w celu i w zakresie niezbędnym do udzielenia odpowiedzi na przesłaną wiadomość. Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych jest art. 6 ust. 1 lit. f RODO, tj. prawnie uzasadniony interes administratora w postaci kontaktu z użytkownikami strony. Udostępnienie danych jest dobrowolne, jednakże jest ono niezbędne do udzielenia odpowiedzi na pytanie. 

+48 690 519 875

Kancelaria Radcy Prawnego Jarosław Baraniak Łódź

adres:

ul. Północna 37 lok. 2 
91 - 425 Łódź

e-mail:

poczta@kancelariabaraniak.pl